දියුනු ජීවිත ආකෘති නිර්මාණය නොවීම සමග නෙක දියුනු සම්පත් පහසුකම් වලින් ජීවිතය අවට වෙළඳපොල වසාගැනීම අවසානයේ නිර්මාණය කරන්නේ ජීවිත ව්‍යසනයක් පමනකි. කායික මනසික නිසි පෝෂනයෙන් පිරිපුන් ළඳරුවා ගේ සිට සුරක්ෂිත සැහැල්ලු මහළු වියක් දක්වා තම රට වැසියෙකුට උරුමවන ක්‍රමවේදයක් දක්වා වන ජීවිත අවකාශයක් වෙනුවට පෙර පාසැලේ සිට කර්යාලය වැඩ විම දක්වා නිරුවත් තරගයක් පමනක් පවතින සමාජ අවකාශයක සිට ලෝකයේ උතුම්ම රටේ සිට ලෝකයේ උතුම්ම දහම වැනි ව්‍යාජයන්ගෙන් ජීවිතය රවටා ගන්නට බලකිරීමත් උරුමය වීම රට වැසියන් ලෙසට අපගේ අසමත්කම මනාව පෙන්වයි. සිමෙන්ති, කොන්ක්‍රීට්වල සිට ඉලෙක්ට්‍රොනික ලෙසට දක්වා ලෝකයේ අති නවීන සියලු පහසුකම් සමග කොපිකල නොහැකිජීවිත ආකෘති, නැතිනම් කොපිකරන්නට උත්සාහ කරන හැම විටම විකෘතියක් පමනක් නිර්මාණය වන නමුත් එකතුව නිර්මාණය කරගන්නට තරම් පුද්ගල හා සමාජීය මානසික සාමයක් උරුම නොවන අප, අවුලෙන් සතු‍ටු වීමේ බිහිසුනු ගැටලුවේ ගොදුරුව ඇති බව තේරුම් ගන්නට තවත් කල් අවශ්‍යවේවිද? “බිහිසුනු යුරෝපියන්, අරගලවාදී විමුක්තිකමීන්, ජාතිවාදී ත්‍රස්ථවාදීන්” ලෙසට අත්විඳි, විඳවන ජීවිත අවකාශ නිර්මාණය කරන්නන් ගෙන් ඔබ්බට වන ජීවිත ආකෘති නිර්මාණය කරගන්නට අපට අනවශ්‍යද නැතිනම් නොහැකිද යන්න විමසන්නට වත් අප සමත්ව තිබේද???
Pubudu Siriwansa
Singularity.Vision
