“හොඳයි , මම මෙසේ පොරොන්ඳු වෙන්නම් එලබෙන දෑවසර අවසන් වන්නට පෙර ම ඔබව නැවත මුන ගැසෙනවා. ඉදිරි වසරේ ගිවිසුම අවසන් වීමෙන් පසුව මා වෙනත් ගිවිසුමකට නො එන්නට තීර්නය කලා. එලබෙන වසර අවසානයේ මම ආශ්‍රමය වෙතට යන්නට හා කෙටි කාලයකින් නැවත මෙහි එන්නටත් සැලසුම් කරන්නම්” අවසාන තීර්නයක් මාතුල ඒ පිලිබදව නොවූවද පලමුව ඇය මේ අපසහුවට විවෘතවීම අවසන් කර ගත යුතුය.”අපිට පුලුවන් වේවි අපේ හැදැරීම් සටහන් පෙල අවසන් කරන්නට මෙන්ම තවත් අලුත් ව්‍යාපෘති කිහිපයකට අත ගසන්නට. අර වෙබ් අඩවි කිහිපයක් ඔස්සේ අපේ මේ විෂයන් ගැන වෙනස් මතවාද කිහිපයක් ගොඩ නගන්නට මාකල යෝජනාවට අප එකගනම් ඒකත් අරබනට හැකි වේවි. හැබැයි මේ හැමටම වඩා මා අර කීව ආශ්‍රම භූමියට අද්දරින් වන ගම්මානයේ මිනිසුන්ගේ අපූර්ව ජීවිත රටා ගැන වන සටහනනම් ගොඩක් සාර්ථක වේවි මගේ හිතේ.” මාගේ පලමු අවශ්‍යතාවය වූවේ ඈ සිත තුලට අපහසු සිතුවිලි පැමිනෙන්නට ඉඩ නැති තරමට බලාපොරොත්තුවලින් පුරවන්නට වුවද ඒ සියල්ල අප මීට එකිනෙකා කථාබස් කර අනාගත බලාපොරොත්තු තබා සිටි ඒවා වූවාය.(58)
සාමාන්‍යයෙන් ගිම්හානකාලයේ දහවලට පවා සිසිලැති උද්‍යානය ජනාකීර්න ස්වභාවයක් ගන්නා නමුදු අප ඒ වෙත පිවිසෙන වෙලාව වන විට එතරම් කලබල කාරී බවක් එහි නොතිබිනි. උදයානයේ එක් කෙරවලකට අද්දරින් ගලා බසින සංගාවට සමාන්තරව දිවෙන මාවත ඔස්සේ අප ඇවිඳ යන්නට වීමු. “ඔබට විස්වාසද ඔබ නැවත මේ නගරයට ඒවිම දැයි කියා? මොකද… එසේ නැත්නම් මම නැගෙනහිර පැත්තට වන ප්‍රදාන නගරයක් දිසාවට අලුත් රැකියා ස්ථානයකට යන්නට කියලයි හිතුවේ. ” පැමිනෙන්නට නියමිත හුදකලා බව ඇයව අපහසුවට පත්කර තිබෙනවා විය හැකිය. තවදුරටත් මාතුල වන දෙගිඩියාව ඔස්සේ මෙසේ සමීපතමියක අපහසුතාවයට පත්වන්නට ඉඩ හැර සිටීම අමානුෂිකය. “හොඳයි මම ඔබට පොරොන්දු වෙනවා” මම ඇය වෙත ගිවිසීමි.”හැබැයි ඒක මහත් අපහසුවෙන් දෙන පොරොන්දුවක නොවෙයි නේද?” ඇය තම වෘතීය තුල වන උපදෙස් හේ අන දෙනවාට වඩා ඔවුන්ව එකගකර ගැනීමේ අපූරු හැකියාව අප ගැටලුව වෙතටද කැදව ගෙන පැමින ඇතුවා සේය. ලොව නෙක පරිව්සරවල ඇවිඳිමින් හමුවූ බොහෝ පිරිස් අතරින් ඇය වඩා කැපීපෙනෙන එකියක ලෙස හැගෙන්නේ මෙවන් අපූරු ගුනාංග ඇයවෙත පිහිටා ඇති නියාවෙනි. මානුෂිකව දෑ සමග කටයුතු කරන්නට යැය තුලවන ගුනාංගය බොහෝ විට මම දැක තිබුනෙමි. සමහර විට එම තීර්න ඇයට අවාසි සහගත අවස්ථාවලදී පවා ඇය වඩාත් සුදුසු බවට හැගෙන බැවින් ගන්නා එම තීර්න මත නොසැලි ඉන්නට හැකියාව ඇත්තියක වූවාය.
අද මධ්‍යම රාත්‍රිය වන විට ඇති ප්‍රාදේශීය ගුවන් යානයකින් රටේ ප්‍රධාන ගුවන් තො‍ටුපොල වෙතට යන්නට හා හෙට උදෑසන වන විට සැතපුම් දහස් ගනනක් දුරින්වන නව අධ්‍යාපන ආයතනය පිහිටි නගරය වෙතට යාමට නියමිත බවටත් පැහැවෙදිලි කලෙමි. සමහර විටක ස්ථීරවම මා නැවත එන බවට කල පොරොන්දුව ඇය වඩාත් ශක්තිමත් කරන්නට කටයුතු කර ඇතුවා විය යුතුය . මද සිනාවක් පාමින් හිස සලා ඒවා වටහා ගත් බවක් පෑවාය. සමහර විටක අපිදෙදෙන අතරට විවේකයක්ල් පැමිනීම වඩාත් හොඳ වේවි. ඉදිරි දෑවසර අවසන් වන්නට පෙර වඩාත් අලුත් මිනිසුන්ව වඩාත් සාර්ථක සැලසුම් සමග අපට හමුවන්නට හැකිවේවි. මා පෙරද කීවා සේ වඩාත් ධනාත්මක බලාපොරොත්තු වලට පිවිසෙන්නට ඇය සමතියක් පමනක් නොව අනෙකාවද රැගන යන්නට මහත් සමතියකි.(59)
