– November 22, 2014 – බොහෝ විට තවමත් විධිමත් රටකදී පවා “හදිස්සි සේවාවක්” යම් ස්ථානයටකට ලගා වීමට විනාඩි 10-15 අතර වෙලාවක් ගන්නා බව සාමාන්‍ය අත්දැකීමකි. මෙම ප්‍රධාන නගරවල පවතින තදබදය මේ සදහා මුල්ම පෙලේ හේතුව ලෙසට සැලකේ. Heart Attack වැනි අවස්ථාවලදී මෙම ප්‍රමාදය රෝගියා වෙතට තීරනාත්මක වන්නේ 6 minutes ඇතුලත වැනි කාලසීමාවක් තුල ප්‍රථමාධාර නොපැමිනීම brain death තත්වයක් ඇතිවීමට බෙහෙවින් ඉඩ තිබෙන නිසාය. මෙම ගැටලුව වෙතට තම අවධානය යොමු කල නෙදර්ලන්ත හදාරන්නන පිරිසක් ගෙනෙන විසදුමක් වන්නේ hexacopter නොහොත් ambulance drone යකි. 60mph වේගයක් ඇතිව අවශ්‍ය ස්ථානය වෙතට පැමිනිය හැකි මෙම droneය අවශ්‍ය මූලික උපකරන වලින් මෙන්ම කැමරාවකින් ඇතුලු අදාල රෝගියා වෙතට සහය දැක්වීමට ඉදිරි පත්වන්නාට අවශ්‍ය උපදෙස් ලබා දීමෙ හැකියාවක් ලබා දෙන පාලක මැදිරියක සිටින වෛද්‍ය සහයකයා සමග හොඳින් සම්බන්දවීමේ හැකියාවෙන් යුත්ත බවටයි පැහැදිලි කෙරෙන්නේ. අවශ්‍ය වන defibrillators වැනි සහයක් පහසුවෙන්ම අදාල රෝගියා වෙතට ලබා දෙන්නට මෙම පහසුකම් සමත්වනු ඇති බවටයි ඔවුන් පැහැදිලි කෙරෙන්නේ. ඔවුන් පවසන්නේ දැනට මූලික පහසුකම් කිහිපයකට පමනක් මෙම ආකරයේ සේවාවක් සමන්විත වන සේ සැලසුම් උවද ඉදිරියේදී oxygenmask, EpiPen, insulin injectors වැනි තවත් පහසුක් වලින් සමන්විතව පැමිනීමේ හැකියාවක්මේවා වෙතට ලැබෙනු ඇති බවය. මෙම ආකාරයේ Drone සේවාවක් සදහා අවශ්‍ය නෛතික අවසරයන් , අඩු නිෂ්පාදන වියදම් වැනි ගැටලු විසදෙමින් දැනට ඇති අතර නුදුරේදීම මෙම පහසුව සාමන්‍ය භාවිතාවට පැමිනෙනු ඇති බවට විස්වාසය පලවෙමින් තිබෙනවා.

   silicon transistors වෙනුවට විකල්පයක් පිලිබදව අවධානය කාලයක තිස්සේ හදාරන්නන්ගේ ඉලක්කයක්ව තිබිනි. පලවන නවතම වාර්ථාවක් පවසන්නේ carbon nanotubes සමග smartphones, laptops, tablets සහ supercomputers සදහා කොටස් නිපදවා ගන්නට හැකිවා පමනක් නොව වඩාත් කුඩා හා බලයෙන් වැඩි මට්ටමේ සහයක් ඒවා ඔස්සේ ලබාගන්නට හැකි බවටයි ඔවුන් පවසන්නේ. විප්ලවීය වෙනසක් ගෙනෙන්නට සමත් වෙතැයි අනාවැකි පලවෙමින් ඇති මෙම නව භාවිතාව අඩු බල භාවිතයක් සමග අඩුවෙන් නිපැදවෙන තාපය වැනි දැනට භාවිතාවන ට්‍රාන්සිස්ටරයට සාපේක්ෂව වැඩි ලාභදායී බවක් මෙම  carbon nanotubes සමග ලබා ගන්නට හැකිවනු ඇති බවටයි අනාවැකි පලවන්නේ.Stanford University යෙහි විද්වතුන්  පිරිසක් පවසා සිටින්නේ තමන් මේ වන විටත් carbon nanotube transistors පමනක් භාවිතාවන සම්පූර්න ක්‍රියාකාරීත්වයක් ඇති  පරිගණකයක් නිපදවා ඇති බවකි. 20 වන ශත වර්ෂයේ බලගතුම සොයා ගැනීම බවට පිලිගැනෙන transistor නොපැමිනීයානම් තවමත් සර්වරයක් යනු මහල් තුනක ගොඩනැගිල්ලක ප්‍රමානය ගන්නා බවට කෙරෙන උපමාව ඔස්සේ එහි කාර්යක්ශමතාවය පිලිබද මනා වැටහීමක් ලබාගන්නට හැකි වන අතර වෙගවත් පරිගණක උපාංග දියුනුවත් සමග transistor වල හැකියා සීමාවට තාක්ශනය පැමින ඇති බව පසුගිය කාලයේ නිතර අසන්නට සිදුවනු ප්‍රකට පිලිගැනීමක්ව ඇත. එම සීමා ‍රැගෙන එන “Moore’s Law” මගහරින්නට නම් සිලිකන් වෙනුවට වෙනත් විකල්ප භාවිතයක් පිලිබදව දැඩි අවදානයක් ඇතිව තිබිනි.