තොරතුරු යුගයේ පසු භාගයකදී සම්ප්‍රදායික කම්කරුවා අස්ථාන ගත වීම සාමාන්‍ය කාරනාවකි. කාර්මික යුගයේදී පැමිනි එම උත්කෘෂ්ටය තොරතුරු යුගයේ මැද භාගයේදී බහුලවන “යාන්ත්‍රික බව හා තොරතුරු බවේ මිශ්‍රිත උත්කෘෂ්ඨය” ගිල ගැනීම අනිවාර්යය. සාම්ප්‍රධායික දේශපාලකයා මෙන්ම ප්‍රාග්ධන හිමිකරුවා කොතරම් අකමැති වුවද ක්‍රමයෙන් මෙම පරිවර්ථනය සිදු වීම අනිවාර්ය වනු ඇත. දේශපාලන කෝනයෙන් සැලකීමේදී සාම්ප්‍රධායික හා පහසු අමුද්‍රව්‍යය තමන් වෙතට අහිමි වීම ඔවුනට ගැටලුවක් වීමේ වේදනාව කොතරම් උත්සාහකලද ක්‍රමයෙන් සිදුවිය යුතු එම පරිවර්ථනය අනිවාර්යය.
එය නව යුගයක් වීම ධනාත්මක බලපොරොත්තුවකි. බොහෝ සාම්ප්‍රධායික විෂයන් අභියෝගයට ලක්වීම එහිදී අනිවාර්යය. මිනිසුන් පාලනය කල බොහෝ සීමාවන් යලි විමසන්නට සිදුවීම මිනිසෙකුට තම ධාරිතාව සමාජය මත නිදහසේ දියත්කරවන්නට වැඩි වැඩියෙන් අවකාශදෙනු ඇත. සාම්ප්‍රධායික දේශපාලන මෙන්ම ආර්ථික රටාවන් ක්‍රමයෙන් බිඳ වැටමින් නිර්මානශීලී මිනිසා පාලනය කල බොහෝ සාම්ප්‍රධායික සාධක අඩපන වීම ඔස්සේ පැමිනෙන මෙම නව යුගයක් ගැන බලපොරොත්තු තබන්නට මෙන්ම වඩාත් විධිමත්ව අත්පත්කර ගන්නට උත්සාහ කිරීම අපගේ වග කීමක්ද වනු ඇත.
– siriwansa
